بررسی جامعه‌شناختی تعاملات خشونت‌زا میان زنان و مردان در روابط خانوادگی

بررسی جامعه‌شناختی تعاملات خشونت‌زا میان زنان و مردان در روابط خانوادگی

شاهو رستگاری1*، اسدالله بابایی فرد2

1-       دکتری مسائل اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران. (نویسنده مسئول)

shahorastegari@gmail.com

2-       دانشیار، گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.

babaiefardm@gmail.com

تاریخ دریافت: [12/3/1403] تاریخ پذیرش: [7/6/1403]

چکیده

خشونت یا تنش، در روابط خانوادگی یکی از مسائل مهم اجتماعی است که از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این میان، تجربه مردان از تنش‌های خانوادگی و نقش زنان در این تعارضات کمتر مورد توجه پژوهشی قرار گرفته است، به‌ویژه در بافت فرهنگی ایران که الگوهای سنتی نقش‌های جنسیتی بر روابط خانوادگی تأثیرگذار هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد مختلف رابطه بین طلاق عاطفی و تنش‌های خانوادگی میان زنان و مردان متأهل ساکن تهران انجام شده است. این تحقیق از نوع پیمایشی-همبستگی بوده و به بررسی ارتباط میان طلاق عاطفی و تجربه مردان از تعارضات خانوادگی پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مردان متأهل شهر تهران در سال ۱۳۹۹ است که با استفاده از فرمول کوکران، ۳۷۲ نفر از آنان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که میان برخی متغیرهای فردی، مانند سطح تحصیلات و نوع شغل، با میزان تجربه مردان از تنش‌های خانوادگی رابطه معناداری وجود دارد، درحالی‌که این ارتباط در متغیر درآمد مشاهده نشد. همچنین، ضریب همبستگی چندگانه (R=0.757) نشان‌دهنده رابطه قوی بین متغیرهای مستقل و میزان تنش‌های خانوادگی است. ضریب تعیین تعدیل‌شده (564/0) نیز حاکی از آن است که بیش از ۵۰ درصد تغییرات متغیر وابسته (میزان تجربه تنش‌های خانوادگی) توسط متغیرهای مستقل ازجمله طلاق احساسی، طلاق شناختی، طلاق رفتاری و پایگاه اقتصادی-اجتماعی فرد و همسر تبیین می‌شود. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که تعارضات خانوادگی پدیده‌ای چندبعدی است که تحت تأثیر ویژگی‌های فردی و روابط متقابل میان زنان و مردان قرار دارد. ازاین‌رو، سیاست‌گذاری‌های آگاهانه در حوزه حقوق خانواده باید به‌گونه‌ای باشد که به درک بهتر نقش‌های دوطرفه در این تعارضات کمک کند. همچنین، افزایش آگاهی عمومی درباره ابعاد مختلف این پدیده و کاهش موانع اجتماعی برای طرح و حل مسائل مرتبط می‌تواند به بهبود تعاملات خانوادگی و کاهش پیامدهای منفی آن کمک کند.

واژگان ﮐﻠﯿﺪي: تعارضات خانوادگی، تعاملات خشونت‌زا، روابط زوجین، جامعه‌شناسی خانواده، تنش‌های زناشویی.

1-       مقدمه

خانواده به‌عنوان یکی از مهم‌ترین نهادهای اجتماعی همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. تغییرات در جهان اجتماعی و گذار به خانواده مدرن باعث دگرگونی در ساختار و کارکردهای این نهاد شده است. تنش‌های خانوادگی یکی از مسائل مهم در این زمینه محسوب می‌شود که به اشکال مختلفی ازجمله تنش میان همسران، تنش میان والدین و فرزندان و تنش میان فرزندان نمود پیدا می‌کند. درحالی‌که پژوهش‌های متعددی به بررسی تنش‌های میان مردان و زنان پرداخته‌اند، مطالعات مربوط به تجربه مردان از این تنش‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. یکی از دلایل این موضوع را می‌توان در ساختار اجتماعی و فرهنگی جامعه جست‌وجو کرد که منجر به درک متفاوت از تنش‌های تجربه‌شده توسط مردان و کاهش امکان گزارش‌دهی آن‌ها می‌شود. بسیاری از متخصصان حوزه سلامت روانی و اجتماعی بر مسائل مرتبط با نهاد خانواده و پیامدهای آن تمرکز کرده‌اند. باوجود نقش کلیدی خانواده در جامعه‌پذیری و تربیت نسل‌های آینده، روابط خانوادگی با چالش‌هایی مواجه شده است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۷، در کشورهای درحال‌توسعه، بدرفتاری میان همسران با فراوانی بیشتری مشاهده می‌شود. توجه به ابعاد مختلف تنش‌های خانوادگی، صرف‌نظر از جنسیت قربانیان، می‌تواند زمینه‌ساز سیاست‌گذاری‌های مؤثرتر در راستای بهبود روابط خانوادگی و ارتقای سلامت اجتماعی باشد (Dang & Le, 2025).

پدیده «خشونت صمیمانه شریک زندگی¹» که بیشتر توسط زنان بر علیه مردان اعمال می­شود، هم در ادبیات دانشی و هم در فضای رسانه­ای کمتر مورد توجه قرار گرفته است. علیرغم این فقدان توجه، نزدیک به سه دهه تحقیقات خشونت خانوادگی در مورد IPV نشان می­دهد که در طی یک بازه زمانی مشخص، حداقل 12 درصد از مردان مورد پرخاشگری جسمی توسط شرکای زن خود شده­اند، 4 درصد (یا بیش از 5/2 میلیون نفر) از مردان در ایالات متحده خشونت شدید را تجربه کرده­اند (Straus, 1995). نکته قابل تأمل در این زمینه این است که علی‌رغم کاهش نرخ سایر اشکال خشونت خانگی (خشونت علیه زنان و خشونت علیه کودکان) در سطح جهانی، نرخ خشونت علیه مردان در طول 30 سال گذشته همچنان ثابت باقی مانده­است (گزارش دفتر بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، 2004).

تحقیقات زیادی نشان داده­اند که خشونت صمیمانه شریک زندگی (IPV) اعمال شده توسط زنان علیه مردان با ابعاد گوناگون بهداشت روانی مردان نظیر افسردگی، استرس، علائم روان­تنی و اضطراب روان‌شناختی عمومی مرتبط است. گزارش­های متعددی از شیوع خشونت یا تنش علیه مردان نشان می­دهد که حداقل نیمی از مردان و حدود 90 درصد از آنان در روابطشان با زنان رفتارهایی را تجربه کرده­اند که جز رفتارهای پرخاشگرانه (توهین کردن، ناسزا گفتن، تهدید کردن) طبقه­بندی می­شوند. روی‌هم‌رفته، بهترین پژوهش­های صورت گرفته در این زمینه نشان می­دهد که بین 25 الی 50 درصد قربانیان خشونت خانگی مردها هستند، بااین‌حال واکنش­های عملی و سیاستی در حوزه خدمات اجتماعی و عدالت کیفری بر مبنای واکنش به نظریه مردسالاری تدوین شده‌اند. در این زمینه­ها، نظریه­پردازان مردسالاری ادعا می­­کنند که تنها علت IPV ساختار جنسیتی جامعه است. مردها قدرت اعمال اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و شغلی بر مردان دارند، یک قدرت ساختاری که در روابط جنسی و رمانتیک بین جنسی بازتاب می­یابد. چارچوب نظری پدرسالارانه در مدل دولوت با مثال نشان داده شده است. مدلی دیرینه و غالب برای برخورد با مرتکبان IPV است که تأکید می­کند ضرب و شتم یک انتخاب حساب شده توسط مردان برای اعمال قدرت و کنترل خود بر روی زنان است. بر اساس مدل دولوت، زنان نمی­توانند یا نمی­خواهند از IPV علیه مردان استفاده کنند زیرا IPV یک مسئله قدرت و کنترل است که تنها مردان را در یک سیستم مردسالارانه توانا می­سازد؛ بنابراین زنانی که از IPV استفاده می­کنند هنگام درخواست کمک در سیستم فعلی سرویس خشونت خانگی با موانع قابل توجهی مواجه هستند زیرا این امکان برای آن­ها وجود ندارد (Conroy, Willmott, Murphy & Widanaralalage, 2024).

به نظر می­رسد که عاملان مرد به نسبت عاملان زن از خشونت شدیدتری استفاده کرده­اند. به‌عنوان‌مثال مردان بیشتر با تهدیدات مهلک و غیر مهلک تلاش کردند که از تماس شریک جنسی­شان با پلیس ممانعت به عمل آورند و با کارهایی نظیر کشیدن موی­های بدن، گرفتن و هل دادن، شرکای خود را محدود یا خفه کرده­اند. مرتکبان زن به احتمال زیاد بیشتر از مرتکبان مرد با یک شی شریکان مرد خود را مصدوم کنند، یک شی را به سوی او پرت کنند، او را گاز گرفته، با یک وسیله نقلیه او را مورد اصابت قرار دهند و از یک سلاح علیه وی استفاده کنند. هیچ تفاوتی بین جنسیت در اعمالی نظیر سیلی زدن، مشت زدن، ضربه، چاقو، یا در میزان ضرب و جرح با ضربات چاقو به بدن قربانی و یا در مجروحیت براثر بریدگی، ساییدگی، استخوان­ها یا دندان­های شکسته وجود ندارد. در مطالعه­ای در شهر شیلدون ایالت تنسی در دسامبر 1997 و مارس 2001 نتایج مشابهی را برای میزان خشونت یافتند، اما همچنین دانش ما را با تجزیه و تحلیل سایر اطلاعات قربانیان و عاملان گسترش داده‌ایم (Henning & Feder, 2004). عاملان مرد بیشتر در خشونت جدی نظیر خفه کردن، تجاوز به عنف و تهدید به خودکشی درگیر هستند و به نسبت عاملان زن به‌طور مکرر درگیر این‌گونه جنایات هستند ولی عاملان زن بیشتر از اسلحه استفاده کرده­اند. عاملان مرد سابقه جنایی طولانی­تری و مسائل سوءاستفاده از مواد بیشتری داشتند. نویسندگان در بین میزان آسیب‌دیدگی قربانیان، فراوانی یا شدت سوءاستفاده روانی، تهدید به خودکشی، رفتارهای بدخلقانه یا میزان بازداشت نوجوانان هیچ‌گونه تفاوت جنسیتی را مشاهده نکردند. مارشال² (1392) بر این باور بود که باید بین مقیاس­های سنجش خشونت بین زنان و مردان تمایز قائل شد و مقیاسی با 46 گویه را برای سنجش خشونت علیه مردان ابداع کرد (SVAMS) وی با بررسی این پرسش‌نامه بر روی 570 از نفر مردان دانشگاهی در فاصله سنی 17 تا 52 سال به تحلیل عاملی این پرسشنامه پرداخت و معیارها در 8 عامل پدیدار شدند: تهدید به خشونت خفیف، تهدید به خشونت متوسط، تهدید به خشونت جدی، خشونت ملایم، خشونت جزئی، خشونت متوسط، خشونت جدی و خشونت جنسی تقسیم­بندی کرد (Palmer, Keilholtz, Vail & Spencer, 2024).

نظریه­های این زمینه عمدتاً مبنی بر یافته­ها و مطالعات بالینی و اپیدیمیولوژیک زنان و کودکانی است که مورد خشونت شریک زندگی قرار گرفته­اند و نیز مطالعات جمعیتی در مورد خشونت شریک زندگی. اولین تئوری خشونت در روابط صمیمی از دهه 1990 با پژوهش تجربی جامعه‌شناسی به نام مایکل پی جانسون بر پایه نوع شناسی تروریسم صمیمانه و خشونت ساختاری است (Johnson, 2010).

جانسون تروریسم صمیمی را به مثابه استفاده شریک جنسی از خشونت جسمی و یا جنسی شدید تعریف می­کند همراه با استراتژی­های کنترل متنوعی که مستقیم یا غیرمستقیم منجر به تسلط بر شریک زندگی خود را دارد. چنین استراتژی­های کنترلی ممکن است که شامل سوءاستفاده عاطفی، انزوا، تهدید، تحقیر، آزار و اذیت و تحت تأثیر قرار دادن فرزندان برای مقابله با شریک زندگی باشد. تروریسم صمیمی و خشونت موقعیتی مفاهیمی هستند که همچنین در تحقیقات امروزی برای تعریف و طبقه‌بندی اقدامات و الگوهای خشونت‌آمیز و نیز در طراحی پرسشنامه در هر دو مورد اصلی در مطالعات شیوع خشونت در روابط صمیمانه بین‌المللی و شمال اروپا به‌کاربرده می­شوند. یکی از دلایل عدم توافق در زمینه خشونت خانگی این است که در بین محققان و صاحب­نظران این حوزه درباره اینکه اساساً خشونت و تروریسم صمیمی چیست و چه مصادیقی دارد تعریف مشترک و واضحی وجود ندارد. اگر چنانچه به‌عنوان‌مثال در سنخ شناسی جانسون (که بر روی کنترل خیلی تأکید دارد) یک سیلی کوچک یا هل دادن ساده را همانند تجربه کنترل زنانه جز مصادیق خشونت صمیمی تلقی کنیم، آنگاه تعداد عاملان خشونت در بین زنان و مردان یکسان است؛ و اگر بر روی خشونت­های و رفتارهای تهدیدآمیز طولانی مدت و جدی­تر نظیر خشونت روانی، جسمی و جنسی تأکید کنیم تعداد قربانیان خشونت و تروریسم صمیمی کاهش پیدا می­کند. تخمین زده می­شود که در کشور هندوستان از هر 100 مرد،40 نفر از آن­ها مورد خشونت سیستماتیک خانوادگی واقع می­شوند، هر چند که شواهد بسیار کمی درباره این نوع خشونت‌ها وجود دارد زیرا این نوع خشونت‌ها اغلب گزارش نمی­شود. دلایل متعددی برای عدم گزارش به این نوع از خشونت­ها وجود دارد که مهم‌ترین آن­ها سیستم اجتماعی و ارزش­های اجتماعی ماست که مردان به آن وابسته هستند و آن‌ها را از گزارش دادن خشونت بازمی­دارد. حتی هنگامی که مردان سوء­استفاده و خشونت خانگی را گزارش می­کنند، بیشتر مردم آن­ها را باور نمی­کنند. هنگامی‌که مردان سعی می­کنند که مشکلاتشان، شکنجه، مبارزه و اذیت و آزارشان را در خانواده و ازدواج را روایت کنند، کسی به آن­ها گوش نمی­دهد. در عوض مورد تمسخر دیگران قرار می­گیرند. بسیاری از مردان از صحبت کردن و به اشتراک گذاشتن تجربیات­شان در زمینه خشونت خانوادگی و ضرب و شتم توسط همسرانشان شرمسار هستند. پویایی خشونت خانوادگی و تفاوت علل و اهداف و انگیزه­های آن در بین مردان و زنان متفاوت است. مطالعات زیادی در زمینه خشونت علیه زنان صورت گرفته است درحالی‌که مطالعات صورت گرفته در زمینه خشونت علیه مردان بسیار پایین است (Meyer, Hardt, Brambilla, Shukla & Stöckl, 2024).

این تحقیق که توسط بنیاد Save Family صورت پذیرفته است، با 1650 مرد متأهل در سنین 15 تا 49 سال مصاحبه شده که از طریق نمونه­گیری تصادفی با استفاده از برنامه­ای متناسب با چند کشور WHO مطالعه در مورد سلامت شوهر و خشونت خانگی انتخاب شدند. گزارش­های به دست آمده حاکی از آن بود که در حدود (8/32٪) خشونت اقتصادی رایج است، به دنبال آن خشونت عاطفی (2/22٪)، خشونت جسمی (2/25٪) و خشونت جنسی (7/17٪). مطالعه نشان می­دهد احتمال بروز خشونت با طول مدت زمان ازدواج رابطه مستقیمی دارد و اگر بیش از 7 سال داشته باشد میزان خشونت به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرده است. همچنین نشان می­دهد که همسرانی که در سال اول زندگی خود نوعی خشونت را در ازدواج تجربه کرده­اند همچنان تا آخر عمر همین نوع از خشونت را تجربه کرده­اند. این مطالعه نشان می­دهد که خشونت خانگی یک مسئله مرتبط با بهداشت عمومی با پیامدهای بهداشتی گسترده­ای مانند بیماری­های ذهنی و اختلالات استرس است که باید در راستای برطرف کردن آن­ها گام برداشت. این مطالعه همچنین نشان می­دهد خشونت خانگی در تمام طبقات اقتصادی وجود دارد. اکثریت مردانی که خشونت خانگی را تجربه کرده‌اند، دارای تحصیلات عالیه و درآمد خوبی بوده­اند (Tshoane, Olutola, Bello & Mofokeng, 2024).

در سنت جامعه­شناسی فمینیستی همواره تجربه خشونت علیه زنان توسط مردانی خشن در یک جامعه مردسالار برجسته شده درحالی‌که در جهان واقع، مردانی وجود دارند که در موقعیت اقتصادی بالایی قرار دارند و یا برتری جسمانی خوبی دارند، ولی با این حال بازهم در معرض تهدید و خشونت زنان قرار دارند و ممکن است به خودکشی و افکاری این چنین سوق پیدا کنند. در تحقیقات سنتی در مورد مردان، همواره به مردان به مثابه عاملان خشونت تمرکز شده است و نظر عمومی بر این باور است که آن­ها کمتر قربانی خشونت خانوادگی هستند. وقتی که در اواخر دهه 80 و اویل دهه 90 مطالعات مردان به عنوان یک رشته مستقل شروع با کارکرد، شدیداً توسط فمینیست‌های معاصر مورد انتقاد گرفت. زنان به لحاظ تاریخی به‌مثابه گروهی تحت ستم اقتصادی، اجتماعی و ایدئولوژیک مردان شناخته شده­اند. وقتی که پرسش درباره خشونت پیش می­آید، این حقیقت مطرح شد که مردان عامل اصلی خشونت چه در سطح جمعی و اجتماعی و چه در سطح جامعه بوده­اند. این خشونت در سطح فردی است که بیشتر زنان و فرزندان را تحت تأثیر قرار می­گذارد. خشونت مردان علیه زنان الگوی اجتماعی مسلط در اکثر جوامع مبتنی بر سرکوب جنسیتی بوده است. رابطه قدرت بین زنان و مردان ملهم از اندیشه مارکسیستی به مثابه نوعی رابطه بین سرمایه­داران و کارگران مورد بحث و بررسی قرار گرفت. جنسیت و روابط بین دو جنس به همان گونه­ای درک می­شود که طبقه و تضاد طبقاتی درک می­شد. در اینجا یک رابطه ظالم و مظلوم بین کارگر (زن) و بورژوازی (مرد) تطابق پیدا کرد. نظریه کانل در این زمینه نمونه‌ای از این نگرش است (Dabral, 2024).

کانل³ (2005) گرایش نظری فمینیست‌های اولیه را درباره تلقی مردان به‌عنوان یک گروه همگن و یکپارچه به چالش می­کشد. کانل خاطرنشان می­سازد که تفاوت­های درون‌گروهی بسیار زیادی از لحاظ مناسبات قدرت و سلطه وجود دارد که ایده مردانگی به‌طور عام را زیر سؤال می‌برد. به‌عنوان‌مثال گروه­هایی از مردان وجود دارند که به دلیل قومیت یا مذهب در سلسله مراتب اقتصادی پایینی قرار دارند و اساساً به حاشیه رسانده شده­اند. در حاشیه قرار گرفتن این مردان همواره در رابطه و نسبت با سایر مردان در نظر گرفته می­شود درحالی‌که این حاشیه و فرودستی هیچ‌گاه در مورد و در رابطه با سایر زنان پرداخته نمی­شود. همان‌گونه که جنیفر لارسون (2012) خاطرنشان کرده، اکنون باید برای برطرف کردن شکاف­ها بین نظریه­های قطبی خشونت و جنسیت تلاش کنیم. بستر پژوهش درباره خشونت هنوز به‌طور عمده توسط یک چشم‌انداز جامعه‌شناختی مبتنی بر قدرت- جنسیت و یک الگوی ظالم و مظلومی شکل می­گیرد. این مسئله هیچ کمکی به درک خشونت زیسته زنان و مردان نمی­کند و به لحاظ نظری در خصوص تبیین مسئله خشونت فی‌مابین هم‌جنس‌گراها ناتوان است. تأکید فرا تاریخی و جهان‌شمول بر روی خشونت مردانه، راه را بر روی درک پدیدار شناختی و واقع­بینانه از مسئله خشونت در روابط صمیمی می­بندد، جایی که مرد و زن هر دو خشونت را اعمال می­کنند، هیچ نظریه‌ای را نمی­توان به کاربرد که خشونت را مورد بررسی و تبیین قرار دهد و چستی و علت آن را برای ما توضیح دهد. پذیرش غیر انتقادی گفتمان زن قربانی و اسطوره خیر مادرانه نمی‌تواند این رفتار را تبیین کند. روایت­های مستقر در مورد خشونت زندگی، محدودیت­هایی را درباره اینکه چگونه مردان تجربیات خود از خشونت را بیان می‌کنند (Lawson, 2012). این مطالعه با هدف بررسی جامعه‌شناختی تعاملات تنش‌زا میان زنان و مردان در محیط خانواده انجام شده است. پژوهش حاضر به تحلیل عوامل تأثیرگذار بر این تنش‌ها، ازجمله نقش‌های جنسیتی، پایگاه اقتصادی-اجتماعی و الگوهای ارتباطی میان زوجین می‌پردازد. همچنین، این تحقیق درصدد است تا درک بهتری از تأثیر این تنش‌ها بر پایداری روابط خانوادگی ارائه دهد.

2-       مرور مبانی نظری و پیشینه

فیروزجائیان و چراتی (1394) در پژوهشی با عنوان «تحلیل جامعه­شناختی خشونت زنان علیه مردان» با تأکید بر اختلال عوامل رابطه­ای درون خانوادگی (بی‌نظمی) با استفاده از پرسشنامه و نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای با 384 نفر از مردان متأهل شهر بابلسر که خشونت زنان علیه مردان با متغیرهایی نظیر عدم همفکری مشترک، عدم همگامی مشترک، عدم هم‌بختی مشترک و عدم همدلی مشترک رابطه­ای معنادار دارد؛ همچنین با توجه به مدل ساختاری ارائه شده همه این متغیرها 35 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کرده­اند. قاضی­زاده و دیگران (1397) در پژوهشی با نام «مدل مفهومی عوامل زمینه­ساز خشونت زناشویی زنان علیه مردان از دیدگاه مردان» با استفاده از روش نظریه داده بنیاد (نمونه­گیری هدفمند و مصاحبه نیمه ساختاریافته) با 17 مرد دارای تجربه خشونت زناشویی ساکن شهر تهران مدل مفهومی را استخراج کرده است. بر اساس این تحقیق عوامل زمینه­ساز شامل عوامل فردی نظیر مسائل فیزیولوژیک و بیولوژیک، اعتیاد، اختلالات شخصیتی؛ عوامل خانوادگی نظیر تمایز نایافتگی، ساختار خانواده، ساخت قدرت در خانواده و تجربیات نامناسب خانوادگی، عوامل اقتصادی، شغلی، سازمانی، نقش عوامل زمینه­ساز را به عهده گرفته و افکار غیرمنطقی، تفاوت­های بین زن و مرد و اسطوره­های زناشویی عوامل مداخله­گر هستند. زن و مرد نیز در مقابل این خشونت، از الگوهای ارتباطی ناکارآمد استفاده می­کنند و حاصل این راهکارهای غلط، ایجاد احساس ناکامی، از بین رفتن عشق و صمیمیت، رابطه فرا زناشویی، انحرافات و اختلالات جنسی مردان می­شود. خیرخواه زاده (1390) در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «مطالعه جامعه­شناختی تجربه زیسته مردان از خشونت خانگی علیه آنان» در اين تحقيق از روش كيفي (مطالعه‌ی موردي) و ابزار مصاحبه‌ی عميق (باز) استفاده شده، لذا با 50 نفر از مردان ازدواج كرده، در شهر تهران مصاحبه انجام شده است، نتایج تحقیق نشان داد که مصاديق خشونت خانگي عليه مردان را مي­توان در 7 گروه طبقه­بندي نمود: خشونت كلامي رواني، مالي، جنسي، فيزيكي، اجتماعي و كوتاهي نمودن در وظايف خانه­داري كه در اين ميان خشونت رواني كلامي هم شايع­ترين شكل خشونت زنان عليه شوهرانشان محسوب مي­شود و هم مؤثرترین شكل خشونت عليه آنان. مردان در برابر رفتارهاي خشونت­آميز از سوي زنان، استراتژي­هاي متنوعي را نظير مدارا كردن و تحمل نمودن، ترك صحنه­ي كشمكش، واكنش­هاي تلافي­جويانه و مقابله به مثل کننده و ... اتخاذ مي­كنند. در مورد بستر شكل­گيري خشونت خانگي عليه مردان، عوامل مؤثر در سه سطح خُرد، مياني و كلان قابل طرح‌اند كه در اين ميان مسئله­ي با اهميت آن است كه وجود بقاياي نظام مردسالاري را نبايد به معناي نبود خشونت خانگي عليه مردان تفسير نمود و از آن مهم­تر، در امر شناسايي عوامل پديده آورنده­ي خشونت خانگي عليه مردان، تأثيرات خود نظام مردسالاري حائز اهميت فراوان است. محمدخانی، رضایی دوگاهه، محمدی و آزادمهر (1385) در پژوهشی با عنوان «شیوع الگوی خشونت خانوادگی؛ ارتکاب یا تجربه آن در مردان و زنان» با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته برای ارزیابی عوامل اجتماعی و اقتصادی زمینه­ساز خشونت در بین 460 زوج ساکن تهران پرداخت. یافته­های پژوهش نشان داد که مردان بیشتر از زنان مرتکب خشونت می­شوند و در عین حال زنان بیشتر قربانی خشونت بودند. از سوی دیگر زمان خشونت که با میانگین دفعات بروز خشونت در مردان بیشتر بود.

کومار⁴ (2012) در مقاله­ای با عنوان «خشونت خانگی علیه مردان در هندوستان: یک چشم­انداز» با انجام مصاحبه­های عمیق روان­شناسی با قربانیان خشونت خانوادگی و نیز با بهره­گیری از منابع ثانویه، عدم وجود هرگونه اطلاعات سیستماتیکی در زمینه خشونت زنان علیه مردان، تغییر در هنجارها، ارزش­ها و روابط قدرت درون خانواده و تحول در نقش­های جنسیتی را از عوامل تشدید این نوع خشونت در نسل­های آینده هندوستان می­داند. شبکه­های اجتماعی این بستر را برای مردان قربانی فراهم کرده­اند که تجربیات خود را از رنج، عذاب و شکنجه روحی-روانی توسط زنان را به اشتراک بگذارند و سیاست‌گذاری اجتماعی باید به سمتی پیش برود که خشونت علیه مردان را به مثابه یک مسئله بهداشت اجتماعی و عمومی به رسمیت بشناسد و از طریق مداخله­گری مؤثر نظیر اورژانس­های اجتماعی و مددکاری به کمک آن­ها بشتابد.

3-       روش‌شناسی

پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی، ماهیت توصیفی و تحلیلی و پیمایشی است. نوع تحقیق همبستگی-مقایسه­ای است. تکنیک استفاده شده در بخش میدانی، پرسشنامه است. جمعیت آماری پژوهش افراد متأهل شهر تهران بوده است. جمعیت تهران در سال 1395 بر اساس اطلاعات مرکز آمار ایران 8690 هزار نفر بوده که در 6014 حوزه سکونت دارند و 360/015/2 از این تعداد متأهل می­باشند (مرکز آمار ایران، 1395). با توجه به حجم بالای جمعیت آماری و محدودیت زمان و بودجه، پژوهش، در نمونه­­ای معرف و متناسب با شرایط انجام شد. حجم نمونه بر اساس خطای نمونه­گیری در سطح اطمینان 95 درصد و با خطای نمونه­گیری 05/0 بر اساس فرمول کوکران 372 نفر در نظر گرفته شده است.

1-3- پایایی و روایی

برای سنجش اعتبار پرسشنامه از اعتبار صوری، یعنی استفاده از نظر صاحب­نظران این حوزه استفاده شد. برای سنجش پایایی این مقیاس نیز از آزمون آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. نتیجه آلفای کرونباخ در جدول زیر آمده است.

جدول 1. تعداد گویه­ها و ضرایب آلفای کرونباخ نهایی مقیاس­ها

شیوه نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای بوده است، به این منظور تعداد متأهلان مناطق 22 گانه شهر تهران را در نظر گرفته­ایم و سپس با توجه به جمعیت هر منطقه تعداد نمونه هر منطقه را مشخص کردیم. همچنینی سه گروه سنی زیر 40 سال، 40 تا 54 سال و 55 سال و بالاتر را نیز در نظر گرفتیم تا نمونه حتی‌المقدور معرف باشد.

2-3- فرضیات تحقیق

1-       بین نوع پایگاه اقتصادی -اجتماعی فرد و خشونت خانگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

2-       به نظر می­رسد بین پایگاه اقتصادی-اجتماعی همسر و خشونت خانگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

3-       به نظر می­رسد بین طلاق عاطفی و خشونت خانگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

4-       به نظر می­رسد بین طلاق شناختی و خشونت علیه مردان رابطه وجود دارد.

5-       به نظر می­رسد بین طلاق رفتاری و خشونت علیه مردان رابطه وجود دارد.

6-       به نظر می­رسد بین طلاق کل و خشونت خنگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

7-       به نظر می­رسد بین طلاق کل و خشونت عاطفی-کلامی رابطه وجود دارد.

8-       به نظر می­رسد بین طلاق کل و خشونت اقتصادی رابطه وجود دارد.

9-       به نظر می­رسد بین طلاق کل و خشونت فیزیکی رابطه وجود دارد.

10-       به نظر می­رسد بین طلاق کل و خشونت جنسی رابطه وجود دارد.

11-       به نظر می­رسد بین طلاق کل و خشونت اجتماعی رابطه وجود دارد.

3-3- متغیرهای تحقیق

·       خشونت یا تنش خانگی علیه مردان: خشونتی که توسط زنان در محیط خانواده بر مردان اعمال می‌شود و ترکیبی از پنج گویه (خشونت عاطفی، خشونت اقتصادی، خشونت جنسی، خشونت فیزیکی و خشونت اجتماعی) است.

·       طلاق عاطفی: طلاق عاطفی گونه­ای جدایی و طلاق است که در آن زوجین یکدیگر را به شدت منفی و کم‌ارزش ارزیابی می­کنند، اما به دلایل گوناگون یا به علت وجود شرایط خاص، به زندگی زیر یک سقف ادامه می­دهند. پژوهش‌ها نشان داده است که زوجین معمولاً بعد از گذشت 3 تا 5 سال از وقوع طلاق یک اقدام عاطفی به‌طور رسمی و قانونی نیز از یکدیگر جدا می­شوند.

·       پایگاه اقتصادی –اجتماعی فرد: سازه­ای عینی است که از ترکیب سه متغیر سطح تحصیلات، نوع شغل و میزان درآمد به دست می­آید.

1-       یافته­ها

جدول 2. توزیع سنی پاسخگویان

جدول 3. میانگین و واریانس متغیرهای تحقیق

بررسی­های حاصل نشان می­دهد که از 372 نفر نمونه تحقیق، میانگین سنی پاسخگویان 7/36 سال بوده و 1/62 درصد از پاسخگویان در بازه سنی 30 الی 39 ساله می­باشند که به نسبت جمعیت جوانی را شامل می­شوند. بیش از 87 درصد پاسخگویان بین 1 تا 10 سال از زمان ازدواجشان می­گذرد. 6/47 درصد دارای تحصیلات لیسانس و 4/34 درصد دارای تحصیلات کارشناسی ارشد بودند. وضعیت اشتغال 9/58 درصد از پاسخگویان شامل کارمندان عادی دولت و بخش خصوصی و کسبه جزء می‌باشند و تنها 2/6 درصد از آن­ها جزء کارگران بدون مهارت و دوره‌گرد و یا بیکار بوده‌اند. 61 درصد از پاسخگویان درآمد خود را بین 4 الی 7 میلیون تومان ذکر کرده­اند.

جدول 4. توزیع قشربندی اجتماعی بر اساس نوع شغل

1-4- یافته­های استنباطی پژوهش

4-1-1- آزمون فرضیه اول: بین نوع پایگاه اقتصادی -اجتماعی فرد و خشونت خانگی علیه مردان تفاوت وجود دارد.

جدول 5. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین پایگاه اقتصادی –اجتماعی فرد و خشونت خانگی علیه مردان

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 000/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین پایگاه اقتصادی-اجتماعی فرد و خشونت خانگی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

4-1-2- آزمون فرضیه دوم: 2. بین پایگاه اقتصادی-اجتماعی همسر و خشونت خانگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

جدول 6. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین پایگاه اقتصادی-اجتماعی همسر و خشونت خانگی علیه مردان

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 222/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 بیشتر است لذا می­توان گفت که بین پایگاه اقتصادی –اجتماعی همسر و خشونت خانگی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود ندارد.

4-1-3- آزمون فرضیه سوم بین طلاق عاطفی و خشونت خانگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

جدول 7. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق احساسی و خشونت خانگی علیه مردان

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 00/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق احساسی و خشونت علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

4-1-4- آزمون فرضیه چهارم 4. بین طلاق شناختی و خشونت خانگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

جدول 8. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق شناختی و خشونت خانگی علیه مردان

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 000/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق شناختی و خشونت علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

4-1-5- آزمون فرضیه پنجم 5. بین طلاق رفتاری و خشونت علیه مردان رابطه وجود دارد.

جدول 9. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق رفتاری و خشونت خانگی علیه مردان

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 000/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق رفتاری و خشونت عاطفی-کلامی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

4-1-6- آزمون فرضیه ششم. بین طلاق عاطفی و خشونت خانگی علیه مردان رابطه وجود دارد.

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 000/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق عاطفی و خشونت عاطفی-کلامی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

جدول 10. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق عاطفی و خشونت خانگی علیه مردان

4-1-7- آزمون فرضیه هفتم بین طلاق عاطفی و خشونت عاطفی-کلامی رابطه وجود دارد.

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 000/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق عاطفی و خشونت عاطفی-کلامی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

جدول 11. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق عاطفی و خشونت عاطفی-کلامی

4-1-8- آزمون فرضیه هشتم. بین طلاق عاطفی و خشونت اقتصادی رابطه وجود دارد.

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 019/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق عاطفی و خشونت اقتصادی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

جدول 12. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق عاطفی و خشونت اقتصادی

4-1-9- آزمون فرضیه نهم بین طلاق عاطفی و خشونت فیزیکی رابطه وجود دارد.

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 001/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق عاطفی و خشونت فیزیکی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

جدول شماره 13. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق عاطفی و خشونت فیزیکی

4-1-10- آزمون فرضیه دهم. بین طلاق عاطفی و خشونت جنسی رابطه وجود دارد.

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 000/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق عاطفی و خشونت جنسی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

جدول 14. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق عاطفی و خشونت جنسی

4-1-11- آزمون فرضیه یازدهم. بین طلاق عاطفی و خشونت اجتماعی رابطه وجود دارد

با توجه به اینکه سطح معنی­داری آزمون 000/0 بوده و این سطح از سطح حداقل معنی­داری 05/0 کمتر است لذا می­توان گفت که بین طلاق عاطفی و خشونت اجتماعی علیه مردان رابطه معنی­داری وجود دارد.

جدول 15. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون بین طلاق عاطفی و خشونت اجتماعی

جدول 16. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری برای پیش‌بینی خشونت خانگی علیه مردان از طریق ابعاد طلاق عاطفی و پایگاه اقتصادی-اجتماعی

با توجه به مقدار و علامت ضریب همبستگی چندگانه (757/0 R=) می­توان گفت که بین متغیرهای مستقل و خشونت خانگی علیه مردان رابطه­ای با شدت قوی وجود دارد. همچنین با توجه به مقدار ضریب تعیین تعدیل شده 564/0 باید گفت که بیش از 50 درصد از تغییرات متغیر وابسته (میزان خشونت خانگی علیه مردان) توسط مجموع متغیرهای مستقل (طلاق احساسی، طلاق شناختی، طلاق رفتاری، پایگاه اقتصادی –اجتماعی فرد، پایگاه اقتصادی-اجتماعی همسر) تبیین می­شود. نتایج حاصل از تحلیلی واریانس (f = 66/554 ) حاکی از این است که مجموع متغیرهای مستقل به‌خوبی قادرند تغییرات متغیر خشونت خانگی علیه مردان را تبیین کنند. در جدول بالا مقدار عرض از مبدأ برابر است با 178/1 که مقدار پیش­بینی شده متغیر وابسته را بدون دخالت متغیر مستقل نشان می­دهد. به‌منظور تفسیر تأثیر پنج متغیر مستقل باید به سطح معنی­داری آن­ها نگاه کنیم. با توجه به اینکه سطح معنی­داری همه متغیرهای مستقل کمتر از 05/0 است پس می­توان گفت هر سه متغیر از عوامل مؤثر بر میزان خشونت خانگی علیه مردان هستند. سه متغیر پایگاه اقتصادی-اجتماعی فرد، طلاق شناختی و طلاق رفتاری تأثیری فزاینده بر میزان خشونت خانگی علیه مردان دارند بدین معنی که با افزایش هریک از آن‌ها، میزان خشونت خانگی علیه مردان افزایش می­یابد و دو متغیر (پایگاه اقتصادی-اجتماعی همسر و طلاق احساسی) تأثیری کاهنده بر میزان خشونت خانگی علیه مردان دارند بدین معنی که با افزایش هریک از آن‌ها، میزان خشونت خانگی علیه مردان کاهش می­یابد. طلاق رفتاری بیشترین و پایگاه اقتصادی-اجتماعی شخص کمترین تأثیر را بر میزان خشونت خانگی علیه مردان دارد. ضریب بتای 524/0 میزان طلاق رفتاری بدان معناست که به ازای یک انحراف استاندارد افزایش در میزان طلاق رفتاری، 524/0 انحراف استاندارد در خشونت علیه مردان به وجود می­آید و ازآنجاکه جهت این رابطه مثبت است، تغییر به‌صورت مستقیم و از نوع افزاینده است.

2-       بحث و نتیجه­گیری

در جوامع کنونی که به یمن قرن­ها وجود سیستم مردسالارانه (پدرسالارانه) شاهد تبعیض علیه جنس مؤنث بوده­ایم، سخن گفتن از خشونت زنانه علیه مردان اندکی نامأنوس به نظر می­رسد و معمولاً در نگاه اول جدی گرفته نمی­شود، ولی بااین‌حال شواهد و آمار به‌دست‌آمده از پژوهش­های تجربی بیانگر حضور پدیده­ای به نام خشونت زنان علیه مردان در تاروپود نظام­های اجتماعی-اقتصادی جامعه و به‌ویژه خانواده است. به دلیل ساخت مردسالارانه جوامع، این نوع از خشونت معمولاً توسط قربانیان گزارش نمی­شود و مدر مراجع قانونی و قضایی امکان طرح شکایت و اقامه دعوی در این زمینه­ها وجود ندارد. فرم غالب خشونت زنان علیه مردان، روانی-اجتماعی بوده و به دلیل قدرت جسمانی ضعیف­تر زنان، وجود خشونت فیزیکی کمتر امکان­پذیر است و این نوع خشونت معمولاً به‌صورت مکانیسم­های دیگری نظیر پرتاب اجسام و اشیاء جبران می­گردد. خشونت عاطفی- کلامی بیشتر به‌صورت نیش و کنایه، توهین­های زبانی، مقایسه­های نابجا با سایر افراد، اعمال محدودیت­های اجتماعی در رفت و آمد مردان و نگاه ابزاری داشتن به مردان به مثابه منبع اقتصادی متبلور می­شود. بدون شک نبود رابطه انسانی متقابل بین زوجین و سست شدن بنیان خانواده­ها یکی از عوامل تأثیرگذار بر جدایی­گزینی و طلاق عاطفی و رسمی در بین زوجین است. در این تحقیق به بررسی رابطه بین طلاق عاطفی و خشونت زنان علیه مردان پرداختیم. جامعه آماری تحقیق نیز شامل مردان متأهل ساکن شهر تهران بود. نتایج این تحقیق نشان داد که از بین 372 نفر پاسخگو گویه­های زیر به ترتیب بیشترین میزان خشونت را شامل می­شوند: خشونت عاطفی-کلامی (78/2)، خشونت اجتماعی (42/2)، خشونت اقتصادی (21/2)، خشونت جنسی (03/2) و خشونت جسمی (18/1). بین متغیرهای زمینه­ای نظیر درآمد با میزان خشونت خانگی رابطه معنی­داری وجود ندارد ولی بین سطح تحصیلات و نوع شغل با خشونت علیه مردان رابطه وجود دارد. با توجه به مقدار و علامت ضریب همبستگی چندگانه (757/0 R=) می­توان گفت که بین متغیرهای مستقل و خشونت خانگی علیه مردان رابطه­ای با شدت قوی وجود دارد. همچنین با توجه به مقدار ضریب تعیین تعدیل شده 564/0 باید گفت که بیش از 50 درصد از تغییرات متغیر وابسته (میزان خشونت خانگی علیه مردان) توسط مجموع متغیرهای مستقل (طلاق احساسی، طلاق شناختی، طلاق رفتاری، پایگاه اقتصادی –اجتماعی فرد، پایگاه اقتصادی-اجتماعی همسر) تبیین می­شود. پیشنهادات ما برای تحقیقات آینده در مورد خشونت علیه مردان در روابط صمیمی درباره به شرح زیر است:

• مطالعه کیفی مبتنی بر گراندد تئوری با استفاده از مصاحبه­های عمیق با مردان و پسران در زمینه تجربه خشونت زنان علیه مردان

• شناسایی الگوها و عوامل مؤثر بر سازوکارهای سکوت مردانه در زمینه خشونت و سوءاستفاده توسط زنان.

• نقش طبقه و قومیت در میزان خشونت علیه مردان.

3-       منابع

1-       خیرخواه زاده، احسان(1390). مطالعه جامعه­شناختی تجربه زیسته مردان از خشونت خانگی علیه آنان. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران. دانشکده علوم اجتماعی.

2-       فیروزجائیان، علی اصغر؛ و رضایی چراتی، زهرا(1394). تحلیل جامعه­شناختی خشونت زنان علیه مردان. فصلنامه توسعه اجتماعی(توسعه انسانی سابق)، 9(2)، 130-105. dor:20.1001.1.25383205.1393.9.2.5.6

3-       قاضی­زاده، هادی؛ زهراکار، کیانوش؛ کیامنش، علیرضا؛ و محسن­زاده، فرشاد(1397). مدل مفهومی عوامل زمینه­ساز خشونت زناشویی زنان علیه مردان از دیدگاه مردان. نشریه روان­پرستاری، 6(4)، 47-35.

4-       محمدخانی، پروانه؛‌ رضایی‌دوگاهه، ابراهیم؛ محمدی، محمدرضا؛ و آزادمهر، هدیه(1385). شیوع الگوی خشونت خانوادگی. ارتکاب یا تجربه آن در بین زنان و مردان. نشریه رفاه اجتماعی، 5(2)، 224-205.

5-       Connell, R. W. (2005). Masculinities University of California Press. Berkeley, Los Angeles.

6-       Dabral, S. (2024). The Unheard Cries of Gender Neutrality.

7-       Conroy, E., Willmott, D., Murphy, A., & Widanaralalage, B. K. (2024). Does perpetrator gender influence attitudes towards intimate partner violence (IPV)? Examining the relationship between male-perpetrated and female-perpetrated IPV attitudes among a sample of UK young adults. Mental Health and Social Inclusion, 28(5), 617-627. doi:10.1108/MHSI-05-2023-0057

8-       D. D. (2025). Socioeconomic inequalities in intimate partner violence: Evidence from Vietnam. Journal of interpersonal violence, 40(1-2), 31-55. doi:10.1177/08862605241245375

9-       Henning, K., & Feder, L. (2004). A comparison of men and women arrested for domestic violence: Who presents the greater threat? Journal of Family Violence, 19(2), 69–80.

10-       Johnson, M. P. (2010). A typology of domestic violence: Intimate terrorism, violent resistance, and situational couple violence. Upne.

11-       Kumar, A. (2012). Domestic violence against men in India: A perspective. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 22(3), 290-296. doi:10.1080/10911359.2012.655988

12-       Lawson, J. (2012). Sociological Theories of Intimate Partner Violence. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 22(5), 572–590.

13-       Marshall, L. L. (1992). The severity of violence against men scales. Journal of Family Violence, 7(3), 189-203.

14-       Meyer, S. R., Hardt, S., Brambilla, R., Shukla, S., & Stöckl, H. (2024). Sociological theories to explain intimate partner violence: a systematic review and narrative synthesis. Trauma, Violence, & Abuse, 25(3), 2316-2333. doi:10.1177/15248380231210939

15-       Straus, M. A. (1995). Trends in cultural norms and rates of partner violence: An update to 1992. In National Council on Family Relations (Series Ed.) & S. Smith & M. A. Straus (Vol. Eds.), Families in Focus, Vol. 2. Understanding partner violence: Prevalence, causes, consequences, and solutions (pp. 30–33). Minneapolis, MN: National Council on Family Relations.

16-       Tshoane, S., Olutola, A. A., Bello, P. O., & Mofokeng, J. T. (2024). Domestic violence against men: unmuting the reality of the forgotten gender. Cogent Social Sciences, 10(1), 2304990. doi:10.1080/23311886.2024.2304990

17-       Palmer, M. L., Keilholtz, B. M., Vail, S. L., & Spencer, C. M. (2024). The relationship between emotional intimate partner violence and other forms of violence: A metaanalytic review. Family Process. doi:10.1111/famp.12992

18-       U. S. Department of Health and Human Services. (2004). Child maltreatment, 2002. Washington, DC: Administration on Children, Youth, and Families. Retrieved September 11, 2004, from. http://www.acf.hhs.gov/programs/cb/publications/ cmreports.htm.

The Sociological Examination of Violent Interactions Between Women and Men in Family Relationships

Shaho Rastegari¹*, Asadollah Babaeifard²

1-       Ph.D. in Social Issues, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran. (Corresponding Author)

shahorastegari@gmail.com

2-       Associate Professor, Department of Social Sciences, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran.

babaiefardm@gmail.com

Abstract

Tensions and conflicts in family relationships are among the significant social issues that have been examined from various perspectives. However, men's experiences of family tensions and the role of women in these conflicts have received less research attention, particularly in the cultural context of Iran, where traditional gender roles influence family dynamics. This study aims to explore different aspects of the relationship between emotional divorce and family tensions among married men and women residing in Tehran. This research is a survey-based correlational study that investigates the association between emotional divorce and men's experiences of family conflicts. The statistical population consists of all married men in Tehran in 2020. Using Cochran's sampling formula, 372 married men were selected through a multistage cluster sampling method. The findings indicate a significant relationship between certain individual variables, such as education level and type of occupation, and the level of family tensions experienced by men, whereas no significant relationship was found with income. Moreover, the multiple correlation coefficient (R=0/757) suggests a strong relationship between the independent variables and family tensions. The adjusted coefficient of determination (0/564) further indicates that more than 50% of the variations in the dependent variable (family tensions) can be explained by the independent variables, including emotional divorce, cognitive divorce, behavioral divorce, and the socioeconomic status of both the individual and their spouse. The results of this study highlight that family conflicts are multidimensional phenomena influenced by individual characteristics and reciprocal interactions between men and women. Therefore, informed policymaking in family law should aim to foster a deeper understanding of the mutual roles in these conflicts. Additionally, raising public awareness about the various aspects of this issue and reducing social barriers to addressing and resolving these conflicts can contribute to improved family interactions and mitigate negative consequences.

Keywords: Family conflicts, violent interactions, marital relationships, sociology of the family, marital tensions.

7