هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ناگویی هیجانی، هیجان طلبی جنسی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی در شهر بجنورد در سال 1399 می باشد. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه اجرا جزو تحقیقات توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل زنان آسیب دیده از چکیده کامل
هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ناگویی هیجانی، هیجان طلبی جنسی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی در شهر بجنورد در سال 1399 می باشد. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه اجرا جزو تحقیقات توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی به تعداد 180 نفر بودند. که طبق فرمول مورگان تعداد 118 نفر به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده پرسش نامه ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، و جهت اندازه گیری هیجان طلبی جنسی در زنان از پرسش نامه محقق ساخته استفاده گردید. جهت تجزیه وتحلیل آماری از آنالیز واریانس، رگرسیون گام به گام چند متغیره استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین ناگویی هیجانی، هیجان طلبی جنسی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. یافته های این پژوهش می تواند توجه متولیان نظام آموزشی خانواده را در راستای تهیه برنامه های آموزشی مناسب جهت حل تعارضات زناشویی و آموزش مهارت های زندگی معطوف می سازد.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی طرحواره درمانی بر افزایش خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه و تأثیر آن بر کاهش الگوهای ناسازگار اولیه فرزندان دختر آنان انجام شد. طرح این پژوهش آزمایشی از نوع پیشآزمون_ پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مطلق چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی طرحواره درمانی بر افزایش خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه و تأثیر آن بر کاهش الگوهای ناسازگار اولیه فرزندان دختر آنان انجام شد. طرح این پژوهش آزمایشی از نوع پیشآزمون_ پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مطلقه و فرزندان دخترشان در شهر ارومیه در سال 96 بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از زنان مطلقه و فرزندان دخترشان بود که به کلینیک سلامت خانواده، تحت نظر بهزیستی استان آذربایجان غربی مراجعه کردند که به روش هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) بهصورت تصادفی گمارده شدند. بر گروه آزمایش، مداخله مبتنی بر طرحواره درمانی، طی 8 جلسه 90 دقیقهای بهصورت گروهی انجام شد؛ اما برای گروه کنترل، هیچگونه مداخلهای اعمال نشد. ابزار پژوهش حاضر، عبارت بودند از پرسشنامه خودکارآمدی شی یر (1982)، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (1991) و فرم کوتاه پرسشنامه طرحوارههای ناسازگار اولیه یانگ (1998). دادههای پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی بر افزایش خودکارآمدی، امید به زندگی زنان مطلقه و تعدیل طرحوارههای ناسازگار فرزندان دخترشان مؤثر واقع شده (000/0>P). طرحواره درمانی بهعنوان یک تکنیک میتواند در بهبود خودکارآمدی و امید به زندگی این زنان مطلقه و تعدیل طرحوارههای ناسازگار فرزندان دخترشان مؤثر باشد.
پرونده مقاله
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی والدگری مثبت به مادران و تأثیر آن بر پرخاشگری و مهارتهای اجتماعی کودکان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون_پسآزمون با گروه گواه و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان پیشدبستانی مدارس منطقه یک چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی والدگری مثبت به مادران و تأثیر آن بر پرخاشگری و مهارتهای اجتماعی کودکان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون_پسآزمون با گروه گواه و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان پیشدبستانی مدارس منطقه یک شهر گرگان در سال 1397 بودند. روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای بود، بدین ترتیب که از بین مدارس مقطع پیشدبستان، منطقه یک شهر گرگان، بهتصادف 2 مدرسه انتخاب شد و در مرحله بعدی از هر مدرسه 2 کلاس بهصورت تصادفی انتخاب شدند و از جامعه آماری، 60 مادر انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) جایدهی شدند. گروه آزمایش به مدت 4 هفته، هفتهای 2 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند و در گروه گواه مداخلهای انجام نشد. در پایان پسآزمون اجرا و ۳ ماه بعد پیگیری انجام شد. دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها نشاندهنده آن است که برنامه آموزشی والدگری مثبت بر هر چهار مؤلفه پرخاشگری و مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی اثربخش بوده است (05/0>P). نتایج نشان داد که آموزش والدگری مثبت از کارایی لازم برای کاهش پرخاشگری و افزایش مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی برخوردار است.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پذیرش و ذهن آگاهی با رضایت زناشویی و پریشانی هیجانی زنان مواجه شده با خیانت زناشویی بود. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان مواجه شده با خیانت زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره بینش شهر گرگان، در سال 1 چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پذیرش و ذهن آگاهی با رضایت زناشویی و پریشانی هیجانی زنان مواجه شده با خیانت زناشویی بود. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان مواجه شده با خیانت زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره بینش شهر گرگان، در سال 1399 بود. از این میان با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از مقیاس پذیرش و عمل (بوند، 2011)، پرسشنامه مهارت هاي ذهن آگاهی (کنتاکی، 2004)، پرسشنامه رضایت زناشویی (انریچ، 1989) و پرسشنامه تحمل پریشانی هیجانی (سیمونز و گاهر، 2005). داده های پژوهش با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین رابطه پذیرش و ذهن آگاهی با رضایت زناشویی و پریشانی هیجانی زنان مواجه شده با خیانت زناشویی رابطه معنی داری وجود دارد (001/0). پذیرش و ذهن آگاهی توانستند با (32/0) درصد تغیرات رضایت زناشویی را پیش بینی نمایند. برای افزایش رضایت زناشویی و کاهش پریشانی هیجانی زنان مواجه شده با خیانت زناشویی، تکنیک ها و مداخلات مبتنی بر پذیرش و ذهن آگاهی توصیه می گردد.
پرونده مقاله
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ذهنآگاهی بر تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون_پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش زنان آسیبدیده از خیانت مراجعهکننده به مراکز بهزیستی شهر بجنورد، در سال 1400 بودن چکیده کامل
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی ذهنآگاهی بر تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون_پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش زنان آسیبدیده از خیانت مراجعهکننده به مراکز بهزیستی شهر بجنورد، در سال 1400 بودند که از میان آنها تعداد 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب و بهصورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایدهی شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 60 دقیقهای درمان ذهنآگاهی قرار گرفت و گروه گواه تا پایان پژوهش مداخلهای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای بخشش ری (2001) و تنظیم هیجان گرانفسکی و کرایج (2006) بود. دادههای پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و استفاده از نرمافزار spss نسخه 24 تجزیهوتحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان ذهنآگاهی بر تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر اثربخش است (05/0>P). با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت که درمان ذهنآگاهی عامل مهم و تأثیرگذاری بر افزایش تنظیم هیجانی و بخشش زنان آسیبدیده از خیانت همسر میباشد.
پرونده مقاله